Knysna

Toen we deze morgen de gordijnen opendeden, zagen we dat de omgeving in de mist was gehuld was. Het was nog vroeg. Tessa had een mooi programma opgesteld.

Na het gebruikelijke English breakfast (scrambled eggs, bacon and toast) reden we naar het natuurpark van Tsitsikamma, wat aan de kust gelegen was.

Een eerste stop was aan de Big Tree, een duizendjarige boom met een hoogte van 36 meter. Zo besef je hoe nietig je bent. De boom was jammer genoeg gelegen midden een bos, niet gemakkelijk om te fotograferen.

De zon brak door de mist, maar we konden tot onze spijt vaststellen dat de mist over de kustlijn bleef hangen.

Ook dit was prachtig om te zien, hoe de hoge golven door de mist tegen de rotsen sloegen. Op de rotsen konden we de Afrikaanse klipdas in grote getale bewonderen. Die leuke diertjes zaten overal en liepen speels over en weer.

Via een mooi in het hout aangelegd pad, uiteraard met veel trappen, bereikten we de suspension bridge, een hangbrug over het water. Prachtig om te zien. Jammer genoeg moesten we bijna dezelfde weg terug wandelen.

De zon leek de mist niet aan te kunnen. We hadden nog verdere wandelingen gepland, maar we verkozen toch om richting binnenland te rijden, waar er geen mist was.

Uiteraard stopten we iets verder aan de Bloukrans brug, waar de durfallen een bungee sprong konden doen vanop een hoogte van 216 meter. We lieten gerust deze kelk aan ons voorbijgaan. We konden genieten van enkele sprongen, maar daar lieten we het bij.

Ter plaatse stelden kooplieden ook hun waren tentoon. En ja, van Lorenz kochten we een beeldje. Een symbool van ons drieën.

Een handshake kon niet meer. Maar een elleboog en een voettik dat was nog ok, wat op zich wel een grappig zicht was.

Van daaruit bezochten we een Animal Sanctuary, Jukani, een plaats waar dieren worden opgevangen, uit dierentuinen, privé bezit, ... Hier werden ze goed verzorgd.

Hier konden we jaguars, cheetahs, puma's, leeuwen, etc. bewonderen. Uiteraard achter een hek ....... We hadden een sympathieke gids die ons grondig uit de doeken deed dat deze poesjes eigenlijk zo lief niet waren.

Via Plettenberg reden we dan maar naar Knysna, bekend voor zijn lagune. Het verkeer werd terug drukker. We kwamen op onze volgende bestemming terecht, de Bond Lodge, een mooi oud koloniaal huis.

Daar deelden ze ons mede dat de coronakermis hier ook was neergestreken, de restaurants zouden sluiten om 18 uur, dus vlug naar the waterfront (soort shoppingcentrum) om iets te eten. The waterfront is een winkelcomplex met restaurantjes. 

Tussen iedere klant was er een tafel vrijgelaten om contact te vermijden. Wederom een bizar sfeertje. We ontmoetten ook een Belgisch koppel die vervroegd ging naar huis gaan, maar het had hen veel geld en tijd gekost voor een vlucht die meer dan 30 uur ging duren.

Naar mijn mening is het noorden waar we gestart zijn mooier, authentieker, meer Afrika, het zuiden hier is meer toeristischer, meer Westers, minder avontuurlijk.