Durban

Vandaag 17 maart. Een dag met een heel dubbel gevoel. We dienden ons te verplaatsen naar Durban aan de kust van Zuid-Afrika.

Het was droog, maar zwaar bewolkt. Het landschap bood niet veel nieuws aan, maar ik denk eerder dat onze gedachten er niet bij waren. Er werd nog even gestopt aan Howick Falls. Een mooie waterval, maar in Noorwegen hadden we grotere en mooiere gezien.

Het verkeer werd drukker en drukker, je zag dat we een stad naderden. Grote vier tot vijfvakssnelwegen, het was opletten om niet verkeerd te rijden, maar mijn gps loodste me feilloos door het verkeer.

In Durban kwamen we aan bij onze lodge en werden we vriendelijk ontvangen door de eigenaars, een gepensioneerd koppel die al 16 jaar de lodge uitbaatte. Mooi gelegen, niet ver van het strand.

Er was ontzettend veel wind. Het strand was eigenlijk gesloten voor het publiek. De metershoge golven beukten in op het zandstrand en de pier. De plaats voelde echt aan als een kuststadje en het voelde niet echt aan dat we in Zuid-Afrika waren, het kon ieder ander zuiders kuststadje geweest zijn ... een boulevard, een paar palmen en torenhoge buildings.

Ook waren er talrijke restaurants in het centrum. Ook hier begon de corona gekte. Handen ontsmetten bij het binnengaan in het restaurant, ontsmetten tafels en menu kaarten .... iets verderop was er wel een Iers feestje aan de hand ..geen social distancing...rare mensen.

Na de maaltijd trokken we ons maar rustig terug op ons balkon om even met het thuisfront te praten.