Van het Krugerpark naar de Drakensbergen

14 maart 2020 - Drakensbergen, Zuid-Afrika

Na een verkwikkende nacht konden we vertrekken richting Drakensbergen. We hadden een rit van 700 kilometer voor de boeg. 

Bij het verlaten van het park dienden we wel de koffer eens te openen om te checken of er geen zebra in zat van de parkwachtster.

Het eerste gedeelte ging over glooiende goed onderhouden wegen. De tol zal er wel iets mee te maken hebben. De prijzen zijn uiteraard niet te vergelijken met Europa, veel goedkoper.

Het landschap was uiteraard weer subliem en heel afwisselend. We zagen toen we door de diverse dorpen of stadjes reden dat we echt wel in zwart Zuid-Afrika zaten.  Meer chaotisch allemaal en weinig of geen blanken of toeristen. De wegen werden ook weer slechter, zeker het stuk door enkele koolmijngebieden. Onderweg zagen we ook diverse hutjes of townships, een groot contrast met de streek Johannesburg en de Panoramaroute. Vermoedelijk ook veel armoede en misschien ook wel iets gevaarlijker voor toeristen. 

Gezien we langsheen de route weinig aantrekkelijks vonden om te stoppen en te pauzeren bleven we maar rijden op een tankbeurt na.

Het verkeer was heel rustig, er reden wel redelijk veel vrachtwagens, zeker in de buurt van de mijnen, die steenkool naar de energiecentrales brachten, maar je geraakte overal vlot voorbij. Het waren tweevaksbanen en de snelheidslimiet was meestal 120 kilometer per uur, iets wat je je niet bij ons kunt voorstellen. Het enige waar je eigenlijk op moest letten zijn de STOP borden, zo waren we eentje voorbij gereden en werden we aan de kant geroepen door de politie. Gelukkig bleef het bij een opmerking.

Uiteindelijk kwamen de Drakensbergen in zicht. Heel mooi om te zien, zelfs met de dreigende wolken die een drupje lieten vallen.

Het resort op zich was eigenlijk meer een soort camping.  Er werd ons een chalet toegewezen, voorzien van alle comfort.

Nu nog even relaxen en de inwendige mens versterken en we konden er weer tegen.

Het was een mooie dag die vooral door het landschap op de netvliezen gebrand blijft. Voor mij tot nu toe een van de mooiste landen waar ik al doorgereden ben, ook met de moto moet dit subliem zijn, alhoewel het oppassen geblazen blijft voor de putten ...

Oh ja, hier ook uiteraard load shedding haha......

Foto’s