Hermanus

Na een lekker ontbijtbuffet met spijt in het hart afscheid genomen van ons verblijf in Swellendam. Er stond een vrij korte rit van 140 km voor de boeg.

Op en neer gleed ons RAV4 tussen de graanschuren van Zuid-Afrika. Velden zover het oog kon zien met aan de rand bergen. Glooiende landschappen en onbeschrijflijke vergezichten.

Het was zondag dus rustig in het verkeer. Maar toch kwamen we in onze eerste file terecht .... wegenwerken over een afstand van kilometers .....

Iets voor de middag kwamen we aan in Hermanus, mooi aan de kust gelegen, gekend voor het walvis-spotten, jammer genoeg niet het seizoen nu.

Na een hapje eten en een bezoek aan de plaatselijke souvenierwinkeltjes reden we verder naar ons verblijfplaats, Backpackers Hermanus. Bij het binnengaan wekte dit toch een beetje camino gevoel op. Natuurlijk zijn de gemeenschappelijke verblijfplaats mijns inziens nu toch te vermijden, maar we hadden ons eigen self-catering ingericht huisje. Een beetje basic maar het zou ook wel lukken.

We besloten om een wandeling te doen via de Cliff road, een pad dat langsheen de kust naar een haventje leidde. Na een drie kwartier stappen bereikten we ons doel. De parkeerwachter aldaar maakte ons opmerkzaam op een grote school dolfijnen die voorbijzwom, veel zagen we er niet van, het was iets te ver, maar je zag wel dat er iets in het water zwom. Nadien zagen we op de foto's de dolfijnen duikelen en af en toe kwam er ook een orka boven.

Van daaruit terug naar onze kamer. Van hieruit was het een kleine kilometer naar het centrum om een hapje te eten. De wind kwam overzees opzetten en na het genieten van een stukje struisvogel werd het langzaam tijd om ons terug te trekken voor de nacht.